Ale właśnie to, o czym mówisz jest plusem i dobrze odczułeś intencje reżysera. To miał być świat "nienaturalny", bo wojna to nie jest naturalne środowisko człowieka. Bohaterowie próbują żyć zwyczajnie, ale zewsząd czyha jakaś groza, która to spycha to właśnie w jakąś "nienaturalną" rzeczywistość.
Ja, oglądając ten film, czułam atmosferę osaczenia, która przełaziła na mnie z ekranu, i było mi źle. Momentami nie mogłam wytrzymać z tym filmem w jednym pomieszczeniu. I myślę, że właśnie o to chodziło. To naprawdę robi wrażenie.
Ja dałam mocne 8 z możliwością dania wyżej w przyszłości.

Być może kiedyś obejrzę ponownie i pozwoli mi to spojrzeć na ten film pod innym kątem. Póki co inne filmy traktujące o wojnie i holokauście bardziej do mnie trafiły. Wizja reżyserska niewątpliwie była ciekawa. Nie mogę powiedzieć, że film był zły. Chyba po prostu spodziewałem się czegoś innego. Plusem jest to, że dzięki inności i wyrazistości zapada w pamięć. Pozdrawiam serdecznie.

Przesłuchaj koniecznie muzykę do tego filmu. Pomijając to, że Stańko to geniusz i choćby dlatego warto, to wsłuchaj się, jaki z tej muzyki bije smutek i poczucie bezsilności. Nawet te kawałki "z wesela" nie brzmią jak z wesela tylko jak ze stypy.

Faktycznie. Muzyka weselna brzmi złowrogo. Chyba nie doceniłem walorów artystycznych tego filmu.

Bez wątpienia nie doceniłeś. Ocena 5 dla tego filmu to nieporozumienie.

Piękny film.
Dzięki rozbudowaniu fabuły opowiadania i postaci Sary (u Borowskiego to Marię przerobili na mydło, z tego co pamiętam tak brzmiało ostatnie zdanie, tu tylko zgarnęli ją w łapance na roboty) oraz właśnie dzięki temu surrealizmowi. Bo kiedy Żydzi przechodzili na aryjską stronę, to naprawdę był taki surrealistyczny moment. Dla obu stron.

Poetyckość, a jednoczesnie klimat osaczenia przez wszechobecną śmierć. I ten przeskok między gettem, a względną normalnością, gdzie też niebezpiecznie, ale można jeszcze żyć (nie wiedzieć czemu przypomniał mi się wiersz "Campo di Fiori", oszukany co prawda, bo nie tak to było, ale na swój sposób wspaniały).

Sara zaś umarła wolna i tańcząc.
A co mi tam, od razu 9/10.

Też wreszcie do tego dojrzałam :)
Kurcze, tyle lat po seansie, a ten film ciągle mi w głowie siedzi.

Równie dobrze Maria mogła jechać tym autem do KL.
O ile pamiętam nie jest to w filmie rozstrzygnięte.